Μια εξαιρετικά ενδιαφέρουσα, αλλά και πρωτότυπη συνέντευξη παραχώρησε ο Μητροπολίτης Μεσογαίας, Νικόλαος.
Mιλώντας στην εκπομπή «Αφιερώματα» στο RISE TV, ο Σεβασμιώτατος αναφέρεται σε σειρά θεμάτων απαντώντας σε βασικά ερωτήματα.
Τι ήταν, όμως, αυτό που από τον τομέα των θετικών επιστημών τον οδήγησε στην εκκλησία και το Λόγο του Θεού;
«Στο τέλος του Λυκείου, αλλά και στα
φοιτητικά μου χρόνια είχα πάρα πολλές αμφισβητήσεις. Με ονόμαζα άθεο,
αλλά δεν νομίζω, ότι ήμουν. Δηλαδή δεν ήμουν σκληρός άθεος, δεν
απέρριπτα, έψαχνα. Ήμουν αυτός που ομολογούσε, ότι εγώ αυτό δεν το
νιώθω, δεν το καταλαβαίνω. Μου φαίνεται ξένο σώμα πάνω μου. Όλο αυτό
είχε μια διεργασία αναζήτησης πολύ έντονη μέσα μου. Μπορεί η έρευνά μου
να ήταν η Ιατρική και η Αστροφυσική, απ’ όπου και ξεκίνησα, αλλά η
μαγεία της ψυχής μου, ήταν από το χώρο του σύμπαντος. Ήθελα κάτι πέρα
απ’ αυτό. Γιατί το σύμπαν, όπως εγώ το καταλαβαίνω, έχει μια
μεταφυσικότητα, έχει πράγματα που δεν ερμηνεύονται όλα με τους νόμους
και έρχονται σε αντίθεση και με τις αισθήσεις του ανθρώπου. Εγώ ήθελα
κάτι άλλο. Η ψυχή μου δεν χόρταινε!»
Τι είναι, λοιπόν, η πίστη και πως τη νιώθει και την αντιλαμβάνεται ο άνθρωπος;
«Η λέξη που χρησιμοποιεί η εκκλησία για
την πίστη, είναι μυστήριο. Μυστήριο σημαίνει, ότι είμαι σ’ ένα κόσμο που
με υπερβαίνει κι εγώ δεν μπορώ να τα καταλάβω όλα. Περισσότερο
ταπεινώνομαι ενώπιον του αγνώστου και λιγότερο, το αισθάνομαι, το
αντιλαμβάνομαι και το κατανοώ. Αλλά υπάρχει, όμως, το άγνωστο. Αυτό που
με υπερβαίνει. Δεν είναι, ότι το ανακαλύπτω, αλλά ότι ζω την εμπειρία
της αποκαλύψεως. Είναι η «μυστική» αίσθηση. Η διαίσθηση του ανθρώπου.
Αυτό είναι η πίστη!»
Ο Μητροπολίτης Μεσογαίας ξέρει πως είναι
πολύ δύσκολο να πείσεις έναν άνθρωπο για την ύπαρξη του Θεού και ότι
μια φορά μόνο δεν αρκεί, όπως τονίζει χαρακτηριστικά ο ίδιος: «Δεν
γίνεται μια κι έξω. Δυστυχώς είναι λίγος ο νεανικός κόσμος, ο οποίος
σχετίζεται με την πίστη, με την παράδοση και με την εκκλησία. Γι’ αυτό,
όμως, δεν φταίει, ότι είναι νέος, αλλά του ότι του έχει γίνει μια κακή
ερμηνεία και μια υποβάθμιση της αξίας της εκκλησίας και της πίστης».
Υπάρχει, όμως, και μια μεγάλη μερίδα
νέων ανθρώπων που αποστρέφεται απλά την εκκλησία και όχι τον Θεό,
ισχυριζόμενοι για παράδειγμα πως μόνο τα ρούχα που φορούν οι ιερείς,
κοστίζουν μια περιουσία, ποια είναι η άποψη του Μητροπολίτη Μεσογαίας γι
αυτό;
«Κι όμως δεν κοστίζουν πολύ αυτά! Το
άσχημο είναι, ότι δείχνουν, ότι κοστίζουν. Και αυτό σημαίνει, ότι
υπηρετείται έμμεσα και δια αυτού του τρόπου κάτι που δεν είναι αυθεντικό
και γνήσιο. Είναι λίγο ψεύτικο. Δείχνω, αλλά δεν είμαι!»
Τι απαντά σε όλους όσους λένε, πως η περιουσία της εκκλησίας θα μπορούσε να σώσει την Ελλάδα;
«Η περιουσία της εκκλησίας έχει
περιοριστεί στο 4% απ’ αυτή που υπήρχε. Η εκκλησία βοηθάει οικονομικά
την κοινωνία. Η δική μας η Μητρόπολη μόνο δίνει περίπου 3 εκατομμύρια το
χρόνο. Που δεν είναι δικά της, είναι του ίδιου του λαού! Όλοι από λίγο,
σιγά σιγά λύνουμε τα προβλήματά μας. Αυτά θα πρέπει να τα λύσει το
κράτος. Η εκκλησία δεν υπάρχει, για να καλύψει τα κενά ενός
δυσλειτουργικού κρατικού μηχανισμού, που έχει ξοδέψει όλα τα λεφτά. Ο
μόνος που δεν μπορεί να την κατηγορήσει, είναι το κράτος. Πάντως είναι
ευθύνη της εκκλησίας να μαρτυρήσει, ότι το έργο της, είναι του λαού».
Ο Μητροπολίτης Μεσογαίας κλείνει τη
συνέντευξη με ένα διαφορετικό «επίλογο», ο οποίος θα μπορούσε να
αποτελέσει και την αρχή για μια άλλη μεγάλη συζήτηση και αναμφισβήτητα
τροφή για σκέψη: «Θεωρώ, ότι αυτός ο πλούτος που υπάρχει στην παράδοσή
μας και σ’ αυτόν τον τόπο, πλακώθηκε από τη σκόνη της συνήθειας και
είναι καιρός να καταλάβουμε, ότι κάποια στιγμή θα πρέπει να επενδυθεί
στην «τράπεζα» της ζωής και της καθημερινότητάς μας».
Παρακολουθήστε ολόκληρη τη συνέντευξη
του Μητροπολίτη Μεσογαίας, Νικόλαου, στην εκπομπή «Αφιερώματα» και τον
Γεράσιμο Μανωλίδη στον παρακάτω σύνδεσμο:
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου