Πέμπτη 17 Οκτωβρίου 2013

Ένα ρόδι μού μιλά για τον Θεό!

Ένα ρόδι μού μιλά για τον Θεό!

Έκοψα τον πρώτο καρπό της ροδιάς, τον κράτησα στοργικά στα δυο μου χέρια, και τον περιεργάζομαι. Η σκέψη μου φτερούγισε προς τον Θεό, «Θαυμαστά τα έργα Του...»!
Η σκληρή χρυσοκόκκινη φλούδα του, σαν χρυσαφένιο πουγκί, καλύπτει και προστατεύει έναν μικρό και ευαίσθητο θησαυρό. 
Εντός, χωρίζεται σε διαμερίσματα με λεπτές κιτρινοδιάφανες μεμβράνες που σκεπάζουν απαλά τον καρπό. Και όταν τις αφαιρέσεις, μια έκπληξη σε περιμένει! Αποκαλύπτεται ένα πλήθος λαμπερών ρουμπινιών, στοιβαγμένα με τάξη και πειθαρχία, που θα τα ζήλευε ο καλύτερος στρατός του κόσμου! Και το μεν εξωτερικό περίβλημα του σπόρου, είναι τραγανοζελεδένιο, εύγεστο και ιαματικό, το δε εσωτερικό του σκληρό σποράκι, εάν ταφεί, δίνει ζωή σε μια νέα ροδιά. Και να μην υπήρχε ο Θεός, σκέφτηκα αστειευόμενος, θα έπρεπε οπωσδήποτε να υπάρχει μια θεά, η θεά Τύχη.
Πώς όμως, είναι δυνατόν ένα δέντρο, οποιοδήποτε δέντρο, να φυτρώσει μόνο του; Το κάθε είδος δέντρου είναι ένας τέλειος οργανισμός, ένα πλήρες εργοστάσιο. Πώς το κάθε δέντρο δίνει τον δικό του διαφορετικό καρπό, αφού τρέφεται από την ίδια γη και ξεδιψάει από το ίδιο νερό; Γιατί άλλοι καρποί τρώγονται και άλλοι είναι δηλητηριώδεις; Πώς στολίζεται με διαφορετικά άνθη; Και το κυριότερο, πώς το κάθε δέντρο φροντίζει για την διαιώνιση του είδους του; 
Όχι, όχι, δεν είναι λογική, είναι απολύτως παράλογη η πεποίθηση ότι ο κόσμος είναι προϊόν της τύχης. Όσο κοιτάζω το ρόδι, τόσο αυξάνεται η πίστη μου στον Θεό Δημιουργό. Δεν είναι δυνατόν να προέκυψε κατά τύχη, είναι αστείο και να το σκέφτομαι. Τόση τελειότητα, τόση ομορφιά, τόση αρμονία και τάξη, τόση νοστιμιά και ωφελιμότητα, αλλά και τόση φροντίδα και πρόνοια για το μέλλον, να μην εξαφανιστεί αλλά να προσφέρει στην ανθρώπινη ύπαρξη, όσο χρειαστεί, τους καρπούς του! Είναι αδύνατον, κάτι τυχαίο να έχει τέτοιους σκοπούς ύπαρξης. Η λογική σκέψη οδηγεί μόνο στον σοφό και πανάγαθο Δημιουργό!!!  
Ant oureil  

Δευτέρα 14 Οκτωβρίου 2013

Γόρτυνος Ιερεμίας: «Άμα κηρύξουμε οικουμενισμό και παπισμό, τότε πάει, χάσαμε την πίστη».

Γόρτυνος Ιερεμίας: «Άμα κηρύξουμε οικουμενισμό και παπισμό, τότε πάει, χάσαμε την πίστη».

Dogma.gr

Μάρτυρες μιας αν μη τι άλλο ασυνήθιστης δημόσιας αντιπαράθεσης μεταξύ Μητροπολιτών έγιναν όσοι βρέθηκαν το προηγούμενο Σάββατο [24 Αυγούστου 2013]στο Ωδείο της Φλώρινας, όπου πραγματοποιήθηκε ημερίδα αφιερωμένη στον μακαριστό Μητροπολίτη Φλωρίνης Αυγουστίνο Καντιώτη
Πρωταγωνιστές ήταν οι Μητροπολίτες Εδέσσης κ. Ιωήλ, ο οποίος βρισκόταν εκεί ως εκπρόσωπος του Οικουμενικού Πατριάρχη, και Γόρτυνος κ. Ιερεμίας, ο οποίος είχε πάει στην Φλώρινα για να τιμήσει τον μακαριστό Ιεράρχη. Το επεισόδιο συνέβη όταν ο Μητροπολίτης Εδέσσης βρισκόταν στο βήμα διαβάζοντας το μήνυμα του Οικουμενικού Πατριάρχη.
 
Κάποιοι είδαν τον Μητροπολίτη Γόρτυνος να δυσανασχετεί αλλά δεν έδωσαν σημασία… μέχρι που ήρθε η σειρά του να διαβάσει την δική του εισήγηση. 

Αφού εκθείασε το πρόσωπο του τιμωμένου μακαριστού Ιεράρχη, γύρισε προς τον Μητροπολίτη Εδέσσης και του λέει. «…Είπε ο Θεός στον προφήτη· να ανεβάσεις τον άνθρωπο ψηλά και όχι να κατεβάσεις την πίστη χαμηλά, γιατί αν κατεβάσεις την πίστη χαμηλά -άγιε εκπρόσωπε του οικουμενικού θρόνου- και την κάνεις οικουμενιστική, άμα κηρύξουμε οικουμενισμό και παπισμό, άγιε εκπρόσωπε του οικουμενικού θρόνου, τότε, πάει, χάσαμε την πίστη».
Ο μητρ. Εδέσσης Ιωήλ
Όπως ήταν φυσικό όλοι έμειναν άφωνοι. Κάποιοι βέβαια έσπευσαν να χειροκροτήσουν τον Μητροπολίτη Γόρτυνος που κάλεσε τον Μητροπολίτη Εδέσσης «να τα πει του Πατριάρχη». 
«Να πάτε να τα πείτε εσείς του Πατριάρχη» του απάντησε ο Μητροπολίτης Εδέσσης, ο οποίος δεν πίστευε πως μια απλή εκπροσώπηση τον έφερε σε αυτή τη θέση. 

Αντίστοιχο επεισόδιο συνέβη κι όταν έλαβε τον λόγο ο Μητροπολίτης Προικοννήσου κ. Ιωσήφ, ο οποίος έκανε αναφορά σε μια αίτηση συγνώμης του μακαριστού Καντιώτη προς τον Οικουμενικό Πατριάρχη Δημήτριο για το θέμα του μνημοσύνου του Πατριάρχη Αθηναγόρα. 

Τότε ένας από τους κληρικούς που ήταν στο ακροατήριο σηκώθηκε και είπε στον Μητροπολίτη: «Όσοι είστε από τη Φλώρινα να ξέρετε ότι ο π. Αυγουστίνος δεν ζήτησε ποτέ συγνώμη για τον Αθηναγόρα. Αυτό είναι ψέμα. Εμείς κοντά του μεγαλώσαμε και τον ξέρουμε. Αυτά τα ψέματα να τα πει σε άλλους που δεν ξέρουν τον Γέροντα». 

Παρά τα εμπόδια και τις αψιμαχίες τελικά η εσπερίδα ολοκληρώθηκε, όμως το γυαλί είχε ήδη «ραγίσει». Τελικά ο Μητροπολίτης Γόρτυνος αποχώρησε από την Φλώρινα και δεν συμμετείχε στο Συλλείτουργο που τελέσθηκε την επομένη στην μνήμη του μακαριστού Αυγουστίνου. 

Μητρ. Γόρτυνος Ιερεμίας
Και: Γόρτυνος Ιερεμίας: Ο Παπισμός είναι αίρεση και ο Οικουμενισμός παναίρεση!

Σχόλια στη δήλωση του Οικουμ. Πατριάρχη «δεν προδίδουμε την Ορθοδοξία - δεν είμαστε οικουμενιστές»...
 

Πειραιώς, Οικουμενισμός, Ι. Σύνοδος - Σύναξη Ορθοδόξων Κληρικών και Μοναχών: Ιστορικές Εκκλησιολογικές Εξελίξεις

Η ιστοσελίδα της ιεράς μητροπόλεως Γόρτυνος και Μεγαλοπόλεως

Μαθήματα-Διαλέξεις του π. Ιερεμία με θέμα: Παλαιά Διαθήκη, περιεχόμενο και θεολογία της (μεταδίδονται από το ραδιοσταθμό της Πειραϊκής Εκκλησίας κάθε Τρίτη 12.15΄ - 13.00΄ και νύχτα Σαββάτου προς Κυριακή, ώρα 1.30΄ π.μ.) 

Η ιστοσελίδα της ιεράς μητροπόλεως Εδέσσης, Πέλλης και Αλμωπίας

Παρασκευή 11 Οκτωβρίου 2013

Ἡ ἀπληστία καὶ ἡ θεοεγκατάλειψη

black-wavesΓύρω στὸ 1979, πέρασα μιὰ ἀπὸ τὶς δυσκολότερες περιόδους τῆς ζωῆς μου, μὲ ἀλλεπάλληλα χτύπηματα. Αὐτὸ κράτησε γιὰ ἕνα χρόνο περίπου καί, ὅπως καταλαβαίνω τώρα, ὅλα ἔγιναν γιὰ νὰ συνετιστῶ, διότι εἶχα ἀρχίσει πλέον νὰ σκέπτομαι ὑπεροπτικά. Εἶχα ἀρχίσει νὰ μπαίνω σ’ ἕναν ἄλλο τρόπο σκέψης, πιστεύοντας πὼς ὅποιος εἶναι ἐξυπνότερος μπορεῖ νὰ κοροϊδεύει καὶ τοὺς ἄλλους.
Εἴχαμε μία ἑταιρεία εἰσαγωγῆς ὑφασμάτων μαζὶ μὲ κάποιον ἄλλο καὶ κερδίζαμε πολλὰ χρήματα. Μὲ κάθε εἰσαγωγὴ κερδίζαμε πέντε μὲ δέκα χιλιάδες λίρες. Τεράστια ποσά! Κι ἔκανα μεγάλη ζωὴ τότε. Ὅλα αὐτὰ ὅμως ἦταν χτισμένα ἐπάνω σὲ μεγάλες ἀπάτες, οἱ ὁποῖες μᾶς ὁδηγοῦσαν ὁλοένα καὶ σὲ μεγαλύτερες.  Ἦρθε ὅμως κάποια στιγμὴ καὶ ὁ φραγμός. Ποιὸς ἦταν ὁ φραγμός;
[ ...] Πληγώθηκα καὶ ἀπογοητεύτηκα. Καὶ σὰν νὰ μὴν ἔφτανε αὐτό, μοῦ πῆραν καὶ ἕνα μαγαζί. Καὶ ἀμέσως μετὰ δέχτηκα ἕνα χτύπημα ἀπὸ τὴν ἴδια μου τὴν οἰκογένεια. Ἡ στενοχώρια μου ἦταν ἀφόρητη. «Τὶ παντρεύεσαι, ἀφοῦ δὲν εἶσαι ἱκανὸς νὰ συντηρήσεις οἰκογένεια;» σκεφτόμουν. «Σοῦ πῆραν τὸ μαγαζί.   Ἔχεις πάθει τόσα πράγματα…». Καὶ ὑπῆρξε καὶ συνέχεια [...]
Κλονίστηκα. Ἡ τράπεζα, τὸ μαγαζί, τὸ συμβόλαιο, τὸ σπίτι, ἀπὸ ὅλα τὰ σημεῖα, ἀλλεπάλληλα χτυπήματα μέσα σὲ ἕνα μήνα.   Ἔφτασα σὲ τέτοια κατάσταση, ποὺ ἔβλεπα τὴν ἐλιὰ γιὰ γίγαντα, γιὰ κολοσσό. Χρειάστηκε νὰ βγάλω κάτι φωτογραφίες τότε καὶ συνειδητοποίησα ὅτι εἶχε ἀλλοιωθεῖ τὸ πρόσωπό μου. Ἐκεῖ θυμήθηκα τὸν πολύαθλο  Ἰώβ. Πάγωσε τὸ σπίτι. Τὰ παιδιά μου ἔπεσαν σὲ μελαγχολία. [ ...]
Η πρόνοια του Θεού, Ιω. Μαρουσιώτη, Εκδόσεις "Η Μεταμόρφωσις του Σωτήρος", Μήλεσι
Ἐκεῖ κατάλαβα τί θὰ πεῖ ἐγκατάλειψη Θεοῦ. Ἡ τρομερότερη κόλαση εἶναι ἡ ἀπομάκρυνση τοῦ ἀνθρώπου ἀπὸ τὸν Θεό. Ἂν δὲν ἔχανα τὰ λεφτά μου ὅλα καὶ δὲν βίωνα αὐτὴ τὴν ἐγκατάλειψη, δὲν θὰ γνώριζα τὴν παραμυθία τῆς Χάριτος. Διάβαζα ἐκείνη τὴν περίοδο πολλὰ βιβλία καὶ ἰδίως τὶς «παραινέσεις πρὸς Ὀλυμπιάδα» τοῦ Ἱεροῦ Χρυσοστόμου. Μοῦ συνέβαινε αὐτὸ ποὺ διαβάζουμε στὸν  Ἰώβ, «θὰ ἔρχεται τὸ πρωὶ καὶ θὰ λὲς πότε νὰ ἔρθει τὸ βράδυ καὶ θὰ ἔρχεται τὸ βράδυ καὶ θὰ λὲς πότε νὰ ξημερώσει». Αὐτὸ πάθαινα. Νομίζω πὼς ἄλλη κόλαση ἀπ’ αὐτὴ δὲν ὑπάρχει. Σὰν νὰ μὲ πονοῦσαν ταυτόχρονα ὅλα μου τὰ δόντια! Τέτοιος πόνος! Ὁ ψυχικὸς πόνος εἶναι τρομακτικός. Δὲν συγκρίνεται μὲ τὸν σωματικὸ πόνο. [...]
Παράλληλα ἔβλεπα πολὺ τρομακτικὰ ὄνειρα! Εἶναι αὐτὸ ποὺ λέει πάλι ὁ  Ἰώβ, «κοιμᾶμαι καὶ βλέπω ἐφιάλτες τρομακτικούς». Ἂν ἤμουν ζωγράφος, θὰ μποροῦσα νὰ ζωγραφίσω αὐτὰ τὰ ὁποῖα ἔβλεπα. Νὰ βλέπεις κύματα μαῦρα κι ἐσὺ νὰ εἶσαι μέσα στὴ θάλασσα καὶ νὰ λὲς καταποντίζομαι. Νὰ βουί­ζει ὁλόκληρη ἡ θάλασσα, καὶ τὰ κύματα νὰ εἶναι τεράστια καὶ μαῦρα. Ὁλόμαυρα κύματα! Καὶ ἡ κατάσταση αὐτὴ δὲν κράτησε μία μέρα ἢ δύο, ἀλλὰ ἕνα ὁλόκληρο χρόνο!
Σιγὰ-σιγὰ ὅμως τὰ κατάφερα. Σὲ αὐτὸ μὲ βοήθησε καθοριστικὰ ἡ γνωριμία μου μὲ τὸν Γέροντα Πορφύριο. Εἶναι αὐτὸ ποὺ λένε, «διήλθομεν διὰ πυρὸς καὶ ὕδατος, καὶ ἐξήγαγες ἡμᾶς εἰς ἀναψυχήν»! Ἀρκεῖ νὰ ἔχουμε τὴν ἀντοχὴ ἢ μᾶλλον τὴν ὑπομονή. Ὅπως λέει ὁ Κύριος, «ἐν τῇ ὑπομονῇ ὑμῶν κτήσασθε τὰς ψυχὰς ὑμῶν». Δὲν τὸ ἔχουμε συλλάβει αὐτό. Εἶναι καθαρὰ θέμα πίστεως. Καὶ ἡ πίστη εἶναι θέμα ἐμπιστοσύνης.   Ὄχι πίστης λογικῆς, ἀλλὰ καρδιακῆς. Ἐμπιστοσύνη στὸν Θεὸ Πατέρα.
Ἀπὸ τὸ βιβλίο “Η ΠΡΟΝΟΙΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ“, του Ἰωάννη Μαρουσιώτη, ἔκδ. Ι.Γ.Η.Μ.Σ. 2013, σελ. 122-125